Tanzimat döneminin karakterine uygun olarak, batılı şehircilik anlayışı uygulamasının ilk örneği Beyoğlu’nda başlatıldı. Burası bölgenin tarihi, coğrafyası, etnik ve kültürel özelliği ile batılılaşma için bir başlangıç noktası olabilirdi. Bunun için de işe reformlarla başlamak gerekiyordu. Beyoğlu limanıyla, rıhtımıyla, Haliç’iyle ticaret merkezi olarak dünyaya açılan bir pencereydi. Bu özelliği yanında, Başkent’e ve Boğaz’a hakim oluşu tüm yabancı elçilikleri bünyesine çekmişti. Yöre halkı, zengin ve batıya açıktı.
Reformlar 28 Aralık 1857 tarihli “6. Daire-i Belediye Nizamatı” ve 7 Haziran 1858 tarihli “Devair-i Belediyeden 6. Daire İtibar olunan Beyoğlu ve Galata Dairesinin Nizam-ı Umumisi” nizamnameleriyle başladı. İstanbul, 14 belediye dairesine ayrıldı. Beyoğlu, ilk uygulama olmasına rağmen buraya “6. Daire” denildi. Bu adı almasının nedeni, Paris’te “Sixeme arrondıssement” (6. Bölge) diye bilinen Belediye biriminin kentin en mamur bölgesi olmasıydı. 6. Dairenin amaçları ticareti düzenlemek ve Avrupai kent hizmetlerini getirmekti.
6. Daire kurulunca başına Mehmet Kamil Bey getirildi. Kendisi Başhariciye teşrifatçısı olarak yabancılarla ve diplomatik misyonla ilişki içindeydi. Sokakların temizlenmesi, düzenlenmesi, lağım ve su yollarının yapılması ve diğer bazı hizmetlerin getirilmesi kararı uygulamaya konuldu.
İlk iş olarak Beyoğlu ve Galata’nın kadastro haritaları çizildi. Taksim ve Tepebaşı’nda umumi bahçeler yapıldı. Bir hastane kuruldu ve sokakların gazyağıyla çalışan fenerlerle aydınlatılması, ilk kez Cadde-i Kebir’de (İstiklal Caddesi) başlatıldı.
1959’daki nizamname ile sokakların temizliği ihaleye verildi. Sokaklar 3 sınıfa ayrıldı. 1. sınıf sokaklar hergün, hatta yazın günde iki kez, 3. sınıf olanlar haftada bir kez süpürülüyordu. Bahsedilen hizmetler Beyoğlu’nun batılılaşan elit kesimi için geçerliydi. Diğer kısımlar özellikle Kasımpaşa, Pangaltı gibi bölgeler ne temizlik, ne de imar konusunda hiçbir fayda görmediler.
20 Nisan 1924’te Beyoğlu Belediyesi kuruldu. Cumhuriyetin ilk yıllarında Beşiktaş, Şişli, Kemerburgaz’ı da kapsayan Beyoğlu, 1930’da Beşiktaş’ın ayrılması, 1936’da Kemerburgaz’ın Eyüp’e bağlanması, 1954’de Şişli ilçesinin kurulmasıyla bugünkü haline zemin oluşturuldu.
1970’de mahallelere ayrıldı. 1984’e kadar İstanbul Belediyesi’ne bağlı şube olarak şube müdürlerince yönetilen Beyoğlu, 1984’de Büyükşehir ve İlçe Belediyeleri için çıkartılan “Yerel Yönetimler Kanunu” çerçevesinde yeniden yapılanarak 45 mahalleyi kapsayan “Beyoğlu Belediyesi” mevcut statüsünü almıştır.
Beyoğlu’na yakışan ve birçoğu ilk olan icraatlar; Beyoğlu’nun dinamiklerini harekete geçirdi. Beyoğlu Belediyesi Beyoğlu için yaptıklarını Beyoğlu’nu seven herkesle paylaşıyor. Kapıları herkese açık olan Beyoğlu Belediyesi; Beyoğlu adına yapılacak her güzel şeyin yanında oldu ve olacak.